MIKE YOUNGER – BURNING THE BIGTOP DOWN

Artiest info
Website
facebook - spotify
Label: Nashanoke Music

 

“The record that would come to define me, break me,
and resurrect me over the next 20 years …“

Singer/songwriter en gitarist Mike Younger, geboren in de Canadese provincie Nova Scotia, is een roots folkzanger met een r’n’r hart. Hij was eerst even een busker in de straten van Toronto en Vancouver en trok al rond zijn twintigste naar NYC. Daarna verbleef hij in New Orleans en momenteel woont hij in Nashville, Tennessee, waar hij in contact kwam met producer Rodney Crowell, met wie hij in 1999 voor Beyond Music zijn debuut ‘Somethin’ in the Air’ opnam.

Om iets te creëren duurt het voor een artiest soms uren, dagen, maanden en voor sommigen, als dingen wat tegen zitten, zelfs jaren. In 2001 begon Mike met platenproducent, pianist en zanger Jim Dickinson (1941-2009) toen gevestigd in Memphis, TN, die onder meer frontman was van de band Mud Boy & the Neutrons, aan zijn tweede album. Het werd het album dat hem “de komende twintig jaar zou gaan definiëren, breken en doen herrijzen…”, dat het nooit het daglicht zag, omdat het platenlabel instortte voordat de plaat klaar was. De Memphis-sessies werden gedaan met rocklegendes Levon Helm (1940-2012) op drums, Spooner Oldham op keyboard en orgel, David Hood op bas, Jim Dickinson op piano en zijn zoon Luther Dickinson op elektrische gitaar. De banden van die sessie raakten vast in een juridisch dilemma en na twee decennia (bijna) “verloren”. 

Mike verliet Tennessee en keerde terug naar New York City om een band samen te stellen en vervolgens ‘Every Stone You Throw’ uit 2005 uit te brengen, met enkele nummers van het “verloren” album. In 2007 keerde hij terug naar Nashville en begon hij de basis te leggen voor ‘Hustled by Squares’ (2009). Uit zijn vriendschap met buurman en gitaarlegende Bob Britt (Leon Russell, Delbert McClinton, John Fogerty, Bob Dylan) resulteerde in 2016 ‘Little Folks Like You and Me’. Op het album stond het nummer "Poisoned Rivers", dat een strijdkreet werd voor het verzet van de lokale gemeenschap tegen de ongewenste ontwikkeling van fossiele brandstoffen in Midden-Tennessee. In 2017 kon Mike de opnames die hij in 2001 in Memphis maakte terugvorderen en begon hij aan het lange proces van het voltooien van ‘Burning The Bigtop Down’. Met de “revisited” release van ‘Burning The Bigtop Down’ op 27  augustus 2021 was de cirkel rond en was na 20 jaar Mike’s boodschap duidelijk: “doe je deel en we zullen allemaal in vrede leven...”.

De negen nummers op ‘Burning the Big Top Down’ beantwoorden aan de traditie van The Band (1968-1976/1983-2000), waarvan Levon Helm lang deel uitmaakte, maar ook het soulvolle van het rock/soul duo Delaney & Bonnie Bramlett vind je er op terug. Het album opent met “Together”, een nummer met een relaxte piano (Micah Hulscher) dat garant staat voor een uitgesproken New Orleans’ vibe, voordat het overgaat in “Soulsearching”, wat precies doet en is wat het zegt. “Laying Low” is een oprechte ballade met rijke, soulvolle back-up ondersteuning. Het opent met piano en is een oproep om de fakkel van hoop over te nemen, om zo een verandering ten goede te bewerkstelligen voordat het te laat is. Het wordt na “Lord of the Fleas” meer intiem met “Ragtime Angel”. In deze love song over het einde van de winter en de naderende lente, gaat  Mike op zoek naar een nieuwere, warmere liefdevolle omhelzing. “Killing Time” is al de volgende ballade, met “Baby What Can I Say?” zijn we terug in New Orleans en “Devil's on the Rise” straalt het authentieke zwarte van klassieke soul uit. De blazers doen denken aan The Bar-Kays (“Soul Finger” - 1967) en Arthur Conley (“Sweet Soul Music” - 1967), inclusief de leadgitaar, die voor  een overtuigende Steve Cropper-traditie staat. De afsluiter “Desdemona” is een mooi nummer over ontsnappen. Ontsnappen aan een onbevredigend cadeau in een meer liefdevolle tijd, een pleidooi voor samenhorigheid en troost. Tenslotte nog dit: wat een draak van een… hoes!

“With a little bit of help from some very talented friends (some of whom died along the way), Mike Younger's latest postponed release, ‘Burning the Big Top Down’ became a long and arduous journey to become this beautiful and exciting album, with themes that are still in right now and, that mix neatly swampy Funk, tight R'n'R, Blues and Soul, to finally make it public...“ (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

 

 

10 cd's te winnen!

Wil je daar kans op maken, dan mail je ons gewoon even:
je naam, je adres en de vermel
ding: MIKE YOUNGER
Binnen een aantal weken wordt uit alle inzendingen de gelukkigen getrokken.
Wij hopen dat u massaal Rootstime - hier - zult mailen
De winnaars worden per mail verwittigd.

Album track list: 01. Together - 02. Soulsearching - 03. Laying Low - 04. Lord of the Fleas - 05. Ragtime Angel - 06. Killing Time - 07. Baby What Can I Say? - 08. Devil's on the Rise - 09. Desdemona / Music/Lyrics by: Mike Younger © 2021 - Produced by: Jim Dickinson & Chad Brown | Album credits:Tracked @ Sounds Unreel Studios in Memphis, January 15th-18th 2001: Mike Younger: guitars, vocs / Luther Dickinson: e guitar / Levon Helm: drums / Spooner Oldham: keyboards, organ / Jim Dickinson: piano / David Hood: bass / Cody Dickinson: washboard (5) - Recorded @ 10-4 Studios in Nashville, 2018-2019: E guitars: Bob Britt, Jesse Thompson (6) / Piano, organ: Micah Hulscher (1,3,6,9), Larry Hanson (3,8) / Bvs: Regina McCrary, Lisa Oliver-Gray, Jeanne Peterson / Saxophones: Randy Leago / Trombone: Roy Agee / Trumpet: Steve Herman / Tuba: Neil Konouchi / Percussion: Dave Colella

Discography MIKE YOUNGER: Burning the Bigtop Down [2021] | Poisoned Rivers, feat. Bob Britt [2017] | Little Folks Like You and Me [2016] | Hustled by Square, w/the Marksmen [2009] | Every Stone You Throw [2005] | Somethin’ in the Air [2000] |